Zobacz Instrumenty klawiszowe w sklepie Muzyczny.pl
Prawidłowe dobranie instrumentu
Tak jak większość instrumentów tak i akordeony mają różne rozmiary. Dlatego przed rozpoczęciem nauki kluczową kwestią jest prawidłowe dopasowanie rozmiaru instrumentu tak, by ucząca się na nim osoba miała jak najlepszy komfort gry. Na innym instrumencie będzie uczyło się sześcioletnie dziecko a na innym osoba dorosła.
Rozmiary akordeonów
Rozmiar akordeonu określa się najczęściej ilością basów, na których gra się lewą ręką. Każdy z producentów może trochę inną ilość basów oferować w swoich poszczególnych modelach, ale do takich najczęściej spotykanych rozmiarów należą akordeony: 60, 80, 96 i 120 basowe. To jest od wielu lat pewien taki standard, który jest oferowany przez zdecydowanie największa ilość znanych producentów. Oczywiście można też spotkać akordeony np.: 72 basowe lub takie całkiem nieduże dedykowane dla najmłodszych użytkowników 16-sto, 32 czy 40-ma basami. Wśród starszych instrumentów spotkamy akordeony np.: 140 basowe jak również takie, które mają dodatkowy rząd barytonów i wtedy taki akordeon może łącznie liczyć 185 basów.
Akordeon dla dziecka
W muzyce podobnie jest jak w sporcie im szybciej rozpoczniemy edukacje muzyczną, tym większe szansę na osiągnięcie wysokiego poziomu umiejętności. Standardowo w szkole muzycznej naukę na akordeonie można rozpocząć w wieku 6 lat. Dla takiego sześciolatka, takim najodpowiedniejszym wydaje się być instrument 40 lub 60 basowy. To już uzależnione jest od warunków fizycznych samego dziecka. Wiadomo, że jeżeli dziecko jest bardzo drobne, to lepiej by było, gdyby ten instrument był mniejszy. Z drugiej jednak strony należy barć pod uwagę to, że dzieci w tym wieku szybko rosną. Jeżeli więc, ten większy rozmiar nie jest zbyt znacząco za duży, to chyba lepiej się zdecydować na trochę większy instrument, tak by dłużej on posłużył dziecku.
Akordeon dla dorosłego
Tu panuje już pewna dowolność i generalnie nie tylko względy fizyczne odgrywają główną rolę choć to też ma duże znaczenie, co umiejętności, rodzaj muzyki a przede wszystkim potrzeby czysto muzyczne. Tak standardowo przyjęło się, że dla dorosłego dedykowana jest 120-stka. Wynika to oczywiście z tego, że na tym akordeonie zagramy wszystko w każdej tonacji, co jest rozpisane na akordeon. Natomiast jeżeli nie wykorzystujemy w naszym muzykowaniu całej skali i gramy na przykład tylko proste melodie, to równie dobrze wystarczy nam akordeon np.: 80 basowy.
Pamiętajmy, że im mniejszy instrument tym też jest on lżejszy, a przez co wygodniejszy dla osób, które wykorzystują go grając na przykład na stojąco lub dla osób, które mają problemy z kręgosłupem i ze względów zdrowotnych nie powinny grać na zbyt ciężkim instrumencie.
Rozpoczęcie nauki – prawidłowa postawa
Jak już mamy odpowiednio dopasowany instrument, to rozpoczynając naukę pamiętajmy przede wszystkim o prawidłowej postawie przy instrumencie. Powinniśmy siedzieć w przedniej części siedziska, lekko pochyleni do przodu, gdzie kąt w zgięciu kolana powinien wynosić mniej więcej ok. 90°. Dlatego, należy też dobrać odpowiedniej wysokości krzesło, czy taboret. Można też zaopatrzyć się w regulowaną ławę i wtedy bez problemu dopasujemy wysokość siedziska do swojego wzrostu. Trzeba również pamiętać o odpowiednim dopasowaniu długości pasów nośnych akordeonu, które mają za zadanie ściągnąć tak instrument, by przylegał on do grającego.
Te z pozoru drobne detale są bardzo istotne dla prawidłowego rozwoju muzycznego zwłaszcza w początkowej fazie naszej edukacji, gdzie tak naprawdę dopiero wykształcają się nasze zachowania.
Ogólna charakterystyka i budowa instrumentu
Akordeon można podzielić sobie na takie trzy podstawowe elementy:
Strona melodyczna, czyli tam gdzie gramy na klawiszach lub guzikach prawą ręką. Strona basowa, czyli tam gdzie gramy na guzikach lewą ręką oraz miech, który jest takim łącznikiem prawej i lewej części i ma za zadanie wtłaczać powietrze do głośnic, na których umieszczone są stroiki.
Pierwsze ćwiczenie
W lewej części akordeonu (po stronie basowej) na bocznym panelu, w górnej części mamy pojedynczy guzik, który służy do wtłaczania powietrza. Jako pierwsze ćwiczenie proponuję „na sucho” czyli bez wciskania klawiszy czy guzików basowych pootwierać i pozamykać płynnie miech przy pomocy tego guzika do wtłaczania powietrza. Otwierając i zamykając miech pamiętajcie by robić to płynnie w taki sposób, aby tylko górna część miechu nam się otwierała i zamykała. Wykonując to ćwiczenie liczcie sobie na głos ( 1 i 2 i 3 i 4 i ) zapętlając to liczenie.
Liczenie podczas ćwiczenia pozwoli Wam umiejscowić dany takt w czasie oraz pomoże w równym granie. Oczywiście najlepszym strażnikiem czasu i równego grania jest metronom z którego warto korzystać już od samego początku.
Ćwiczenie dla prawej ręki
Układamy palce na klawiaturze w ten sposób, by palec pierwszy tzn. kciuk spoczywał na dźwięku c1, palec drugi na dźwięku d1, palec trzeci na dźwięku e1, palec czwarty na dźwięku f1 i palce piąty na dźwięku g1. Następnie na otwarcie miechu po kolei naciskamy dźwięki począwszy od c1 do e1 licząc (1, 2, 3, 4) a następnie na zamknięcie miechu od g1 do d1 oczywiście pamiętając o liczeniu i równomiernym prowadzeniu miechu.
Jak znaleźć bas C i akord C-dur
Bas podstawowy C znajduje się mniej więcej w środkowej części basów w rzędzie drugim. Guzik ten ma zazwyczaj charakterystyczne wklęśnięcie, które ułatwia szybkie zlokalizowanie tego basu. Najczęściej basy w rzędzie drugim zagrywane są palcem czwartym, choć nie jest to reguła. Akord C-dur tak jak wszystkie akordy durowe umiejscowiony jest w rzędzie trzecim i zagrywany jest najczęściej palcem trzecim.
Pierwsze ćwiczenie na basach
Takim podstawowym pierwszym ćwiczeniem będzie zagranie równych czterech ćwierćnut. Metrum 4/4, które oznacza, że w takcie mają się nam znaleźć wartości równe np.: czterem ćwierćnutą lub jednej całej nucie. Na raz zagrywamy bas podstawowy C palcem czwartym, a na dwa, trzy i cztery zgrywamy akord durowy C-dur palcem trzecim.
Podsumowanie
Pierwsze zmagania z akordeonem do najprostszych nie należą. Zwłaszcza strona basowa może przysparzać na początku wiele trudności a to dlatego, że nie mamy bezpośredniego kontaktu wzrokowego. Natomiast nie należy się zrażać, bo to tylko kwestia czasu kiedy bez większych problemów będziemy odnajdywać poszczególne basy i akordy.
↑ Do góry
