Bez wątpienia do takich jednych z największych dętych możemy zaliczyć tubę, która należy do grupy instrumentów dętych blaszanych o największych gabarytach. I tu możemy zauważyć pewną zależność pomiędzy wielkością danego instrumentu, a jego strojem. Im instrument jest większy, tym jego strój jest niższy i właśnie tuba należy do tych najniżej brzmiących instrumentów z tej grupy.
Budowa tuby
Tuba składa się z długiej rury rozpoczynającej się ustnikiem, wielokrotnie zwiniętej, rozszerzającej się stożkowo i zakończonej czarą głosową. Wbrew pozorom jest jedną z najbardziej pracochłonnych konstrukcji, która wymaga dużego doświadczenia w procesie produkcji. Do rury głównej dołączone są rurki o mniejszej średnicy, a każda z nich posiada wentyle lub tłoki. Przeważnie tuby zwijane są w kształcie elipsy z czarą umieszczoną po prawej stronie grającego z systemem tłokowym lub zaworami obrotowymi.
Zastosowanie tuby
Tubiści pomimo, że ich instrument należy zazwyczaj do jednych z największych często są przez publiczność niedoceniani. Wszyscy zwracają uwagę na pierwszego skrzypka czy skrzypaczkę, pianistę czy pianistkę, a o tubistach mało się mówi. Trzeba jednak wiedzieć, że tuba w orkiestrze pełni bardzo ważną poniekąd podwójną rolę. Jest to instrument, który z jednej strony pełni rolę instrumentu melodycznego, który najczęściej gra podstawową linię basu, z drugiej strony jest to instrument rytmiczny, który często wyznacza razem z perkusją puls danego utworu. Można śmiało powiedzieć, że bez tubisty żadna orkiestra nie ma szans powodzenia. To tak jak by w zespole rockowym basisty zabrakło. Gościu stoi zazwyczaj gdzieś tam z boku, bo zazwyczaj wszystkie oczy fanów zwrócone są na liderów, czyli tych pierwszoplanowych muzyków np.: wokalistów czy gitarzystów solowych, ale bez tego instrumentu stanowiącego trzon zespołu dany utwór słabo by wyglądał. To właśnie na podstawie granej na tubie, kolejne instrumenty w orkiestrze tworzą dalszy ciąg harmoniczny.
Oczywiście największe zastosowanie tuba znajduje w orkiestrach dętych oraz symfonicznych, ale również coraz częściej można ją spotkać w zespołach rozrywkowych. Cieszy się między innymi dużym zastosowaniem w muzyce Bałkańskiej. Coraz częściej instrument ten wychodzi poza taką przypisaną mu rolę głównie instrumentu grającego podstawę, trzymającego puls i możemy spotkać ją w roli instrumentu z partiami solowymi w utworze.
Debiut tuby
Tuba taką swoją publiczną premierę miała podczas wykonywanej Symfonii Fantastycznej Hektora Berlioza z 1830 roku. Po tym koncercie stało się normą, że wszystkie już utwory na orkiestrę miały w swojej partyturze miejsce dla tuby. W szczególny sposób w swoich symfoniach wykorzystywali tubę tacy kompozytorzy jak: Richard Wagner, Johannes Brahms, Piotr Czajkowski czy Nikołaj Rimski-Korsakow.
Nauka na tubie
Dęciaki ogólnie do łatwych instrumentów nie należą i żeby wskoczyć na ten wyższy poziom techniczny wymagają jak w przypadku większości instrumentów wielu godzin ćwiczeń. Natomiast, taki podstawowy poziom umiejętności gry na tubie nie jest trudny do osiągnięcia i w zasadzie już po opanowaniu prawidłowego zadęcia można rozpocząć granie prostych pochodów. Jeżeli chodzi o wiek dobry do rozpoczęcia nauki gry na tubie, to tak jak w przypadku wszystkich dętych zaleca się, by nie były to najmłodsze dzieci jak to może mieć miejsce np.: w przypadku fortepianu. Jest to spowodowane tym, że płuca dziecka dopiero są na etapie rozwijania się i kształtowania i nie powinny być narażone na zbyt duży wysiłek.
Reasumując tuba należy do bardzo sympatycznych i wesołych instrumentów. W przeważającej większości również i muzycy grający na tym instrumencie są bardzo sympatycznymi, pogodnymi osobami. Mimika twarzy tubisty potrafi nieraz bardzo rozbawić słuchacza, ale taki to już jest wesoły instrument. Poza tym warto go też rozważy pod względem konkurencji na rynku muzyczny. Tzn. jest bardzo dużo saksofonistów czy trębaczy i nie dla wszystkich niestety jest miejsce w dobrych orkiestrach. Natomiast jest spory deficyt jeżeli chodzi o dobrych tubistów.
↑ Do góry
