Zobacz Keyboardy w sklepie Muzyczny.pl
Naszą edukację na keyboardzie możemy poprowadzić w dwojaki sposób. To, na który się zdecydować uzależnionych jest od pewnych czynników takich jak chociażby podejście do samego procesu edukacyjnego. Tu dużą rolę odgrywa zarówno wiek samego uczącego się jak i jego plany na przyszłość. Inne podejście ma zapewne osoba dorosła w średnim, czy nawet w podeszłym już wieku, która chce np.: zrealizować swoje marzenia z dzieciństwa i nauczyć się grać tylko wyłącznie dla swojej przyjemności lub poszukuje jakiegoś nowego hobby. Natomiast zapewne inną wizję będzie miało dziecko, które marzeniami wybiega daleko w przyszłość i wiąże z rozpoczęta nauką szerokie plany.
Tak więc na keyboardzie możemy uczyć się grać zarówno w takiej bardzo uproszczonej formie, gdzie nasza edukacja ograniczać się będzie do takiej podstawowej umiejętności obsługiwania keyboardu. Będzie to podstawowa umiejętność wygrywania prawą ręką melodii i podkładania w lewej ręce akordów. Możemy jednak zdecydować się na pełniejszą formę edukacji zbliżoną do tej, co jest realizowana w klasach fortepianu. Oczywiście ta pierwsza możliwość kierowana jest raczej do tych wszystkich osób, które chcą w dość krótkim wręcz ekspresowym tempie opanować tylko podstawy gry z wykorzystaniem funkcji np.: automatycznego akompaniamentu. Dla osób, które chcą podjąć bardziej ambitne wyzwania a nawet mają w perspektywie naukę gry na pianinie proponuję od samego początku rozpoczęcie tej pełniejszej formy edukacji. Oczywiście bez względu na to jaką formę edukacji podejmiemy to znajomość nut, o której dość obszernie powiedzieliśmy sobie w poprzedniej części powinno być dla nas priorytetem. Czy zostaniemy amatorami grającymi tylko dla siebie, czy zostaniemy zawodowcami, to ta umiejętność zawsze będzie nam procedowała.
Uproszczona forma grania na keyboardzie
Jak już sobie powiedzieliśmy istnieje możliwość grania na keyboardzie w formie bardzo uproszczonej. Wynika to oczywiście z możliwości technicznych jakie oferuje keyboard. Został on w pewnym sensie zaprojektowany w ten sposób, by jedna osoba mogła imitować całą orkiestrę. Był okres kiedy keyboardy nazywane były samograjami, których używano głównie na chałturach przez osoby obsługujące imprezę. Prawa ręka gra motywy przewodnie i jakieś proste solówki, a lewą ręka po zagranym akordzie uruchamia automatycznie cały akompaniament sekcji rytmicznej odpowiadającej danej funkcji akordowej. Taka podstawową umiejętność obsługi keyboardu można już nabyć po kilkunastu lekcjach.
Oczywiście każdy z poszczególnych modeli keyboardu dysponuje na swoim pokładzie bardzie lub mniej zaawansowanymi możliwościami. Ale praktycznie w każdym standardowo istniej możliwość ustawienia funkcji tak, by akord zagrany w lewej ręce był rozpoznawany już po naciśnięciu jednego bądź dwóch klawiszy. Np.: akord C-dur składa się z dźwięków C, E, G.
Na keyboardzie istnieje jednak możliwość ustawienia tak instrumentu, by akordy durowe były rozpoznawalne po naciśnięciu jednego klawisza. I wtedy po naciśnięciu klawisza C po stronie automatycznego akompaniamentu instrument odczyta to w taki sposób, jak byśmy zagrali cały pełny akord C-dur za pomocą trzech klawiszy.
Podstawowe akordy: dur, moll
Grając na keyboardzie głównym zadaniem lewej ręki będzie podkładanie akordów, czyli granie akordami. Do tych podstawowych akordów należą akordy durowe i molowe. Każdy akord podstawowy będzie składał się z trzech elementów, czyli z trzech dźwięków. Poszczególne dźwięki oddalone są od siebie w określonej odległości, które nazywamy interwałami. Tak więc w każdym taki akordzie podstawowym będziemy mieli dwa interwały. Akord durowy zbudowany jest z dwóch tercji: tercji wielkiej i tercji małej. Akord molowy natomiast z tercji małej i tercji wielkiej, czyli odwrotnie w stosunku do akordu durowego.
Tak więc przykładowy akord durowy C-dur składać się będzie z dźwięków C, E, G, natomiast akord molowy c-moll składać się będzie z dźwięków C, Es, G.
Żeby łatwiej można było przyswoić sobie poszczególne te odległości warto zapoznać się z interwałami i odległościami pomiędzy poszczególnymi dźwiękami.
Półtony i interwały muzyczne oraz budowanie akordów
Najmniejszą odległością muzyczną pomiędzy poszczególnymi klawiszami będzie półton np.: C/Cis lub D/Dis albo E/F lub H/C.
Jak już powiedzieliśmy sobie akord C-dur składa się z tercji wielkiej i tercji małej. Od C do E mamy tercję wielką, bo mamy cztery półtony. Od E do G mamy tercję małą, ba mamy trzy półtony.
Przy akordzie molowym będziemy mieli sytuację odwrotną i na przykładzie akordu c-moll pierwsza odległość pomiędzy C i Es będzie tercja mała, a druga odległości pomiędzy Es i G będzie tercja wielka.
Oczywiście jest cała paleta interwałów, ale na początku w celu łatwości budowania poszczególnych akordów durowych i molowych należy przyswoić sobie te dwie odległości zapamiętując, że tercja wielka ma cztery półtony, a tercja mała trzy półtony. Jak tą zasadę zapamiętacie, to będziecie wstanie utworzyć akord durowy bądź molowy od dowolnie wybranego klawisza.
Podsumowanie
W tej części cyklu mieliście okazję zapoznać się między innymi ze sposobem budowania akordów durowych i molowych. To one są najczęściej używane w muzyce i to od nich będziecie rozpoczynać. Tak jak na początku już zaznaczyłem keyboard, jako instrument cyfrowy w wielu sprawach potrafi wyręczyć człowieka i określone akordy możemy uzyska przy użyciu jednego czy dwóch klawiszy. Z ułatwień tych oczywiście można korzystać, ale na etapie edukacji nie ograniczajcie sobie możliwości zdobycia umiejętności. Od początku ćwiczcie budowanie pełnych akordów i nie przyzwyczajajcie się do jakiś skrótów. To zaprocentuje Wam w przyszłości i da podstawę do grania techniką typowo fortepianową, która jest zdecydowanie bardziej profesjonalna.
↑ Do góry