Zobacz Instrumenty smyczkowe w sklepie Muzyczny.pl
Con Sordino – tym określeniem w nutach kompozytor sugeruje zastosowanie tłumika aby uzyskać pożądaną barwę dźwięku. Tłumik nie służy tylko wyciszeniu, aby móc spokojnie ćwiczyć nie przeszkadzając sąsiadowi; jest on także narzędziem kolorystycznym, który pozwoli nam eksperymentować z dźwiękiem i poznawać coraz to nowe możliwości naszego instrumentu.
Tłumik gumowy
Tłumiki gumowe są najczęściej używanymi tłumikami w muzyce klasycznej. Oznaczenie con sordino sugeruje użycie właśnie tego rodzaju tłumika, który zmiękcza, wycisza i nadaje nieco nosowy dźwięk instrumentu. Redukuje on większość szmerów, przypadkowych potrąceń oraz sprawia, że barwa staje się ciemniejsza. Najczęściej kupowane tłumiki orkiestrowe produkuje firma Tourte. W swojej ofercie ma ona tłumiki dla skrzypiec, altówki, wiolonczeli a nawet kontrabasu. Klasyczny gumowy, okrągły tłumik posiada dwa wycięcia na struny i ząbek do zahaczenia podstawka. Należy umieścić go między podstawkiem a strunociągiem, między parą środkowych strun (jeśli posiadamy tam wilkołapa, należy założyć go na drugiej parze), ząbkiem skierowanym w stronę podstawka. Aby go użyć wystarczy przesunąć tłumik do mostka i umieścić na nim, zahaczając ząbek o podstawek i bardzo delikatnie dociskając. Profilowany tłumik Tourte (dostępny tylko dla skrzypiec i altówki) zakładany jest tylko na jedną strunę, w przypadku skrzypiec optymalnie D, w przypadku altówki – G. Jest on dobrym rozwiązaniem dla instrumentów z założonymi wilkołapami. Z kolei dla wiolonczeli i kontrabasu dostępne są tłumiki gumowe w formie grzebieni, zakładane od góry na podstawek i zdejmowane z instrumentu; nie pozostawia się ich przy podstawku po zdjęciu. Doskonałym wynalazkiem jest produkt firmy Bech – jedyną rzeczą, która różni je od klasycznych gumowych tłumików jest magnes wbudowany w „plecach” tłumika – gdy jest zdjęty z podstawka, magnes przyczepia go strunociągu i unieruchamia – w ten sposób podczas gry senza sordino tłumik nie będzie powodował zbędnych brzęczeń i hałasów. Świetnie sprawdza się zwłaszcza w grze solowej lub kameralnej, gdzie każdy niepożądany szelest i szmer zakłóca przebieg muzyczny utworu. Dostępne dla skrzypiec, altówki i wiolonczeli. Ciekawym produktem jest także tłumik Spector. Jego płaski, prostokątny kształt hamuje wszelkie przygodne hałasy a łatwy montaż na podstawku świetnie się sprawdza gdy wymagana jest szybka i bezszelestna zmiana z senza do con sordino i odwrotnie. Dodatkowy, brązowy wariant kolorystyczny umożliwia estetyczny dobór tłumika do reszty akcesoriów instrumentu. Z kolei gdy w wykonywanym utworze jest więcej czasu na założenie tłumika, by uniknąć hałasu można zastosować tłumik Heifetz, zdejmowany permanentnie z instrumentu.
Tłumiki drewniane
Dźwięk instrumentów smyczkowych z tłumikiem drewnianym jest nieco twardszy i głośniejszy niż przy użyciu tłumików gumowych. Ze względu na wagę i twardość produkowane są wyłącznie dla skrzypiec, altówek i wiolonczel. Najczęściej używane są w muzyce współczesnej, rzadziej w romantycznej muzyce orkiestrowej. Z reguły mają formę grzebieni i po użyciu ściągane są z instrumentu. Wytwarzane są w większości z hebanu, ale dla zwolenników brązowych akcesoriów istnieje wariat z palisandru.
Tłumiki metalowe
Tłumiki metalowe, najczęściej nazywane są „hotelowymi”. Spośród wszystkich tłumików najbardziej wyciszają instrument sprawiając, że jego dźwięk jest niesłyszalny dla osoby przebywającej w pokoju obok. Są to tłumiki ciężkie, ściągane z instrumentu, najczęściej w formie grzebienia, niedostępne dla kontrabasu . Należy zachować szczególną ostrożność przy ich montażu i w trakcie gry, gdyż nieodpowiednio umieszczony na podstawku może spaść, zniszczyć lakier lub nawet ciężko uszkodzić instrument. Tłumiki metalowe używane są głównie do celów ćwiczeniowych w warunkach nie pozwalających na wykorzystywanie pełnego brzmienia instrumentów. Są nieco droższe od tłumików gumowych i drewnianych, jednak jego posiadanie pozwoli ćwiczyć o każdej porze dnia i nocy.
Ciekawym wynalazkiem jest tłumik skrzypcowy Roth – Sion. Pozwala on na delikatne wyciszenie dźwięku instrumentu bez znaczącej zmiany w jego brzmieniu. Aby go umieścić na instrumencie należy nałożyć na środkowe struny dwa metalowe haczyki. Aby go zastosować, gumową rurkę umieszcza się na podstawku. Aplikacja jest prosta, a dźwięk wyciszony. Ze względu na metalowe części tłumik może nieco hałasować. Jest to jednak jedno z niewielu rozwiązań zachowujących oryginalną barwę instrumentu.
Wybór tłumików na rynku akcesoriów muzycznych jest niezwykle szeroki w zależności od potrzeby muzyka. Każdy instrumentalista grający w orkiestrze powinien koniecznie posiadać w stałym wyposażeniu tłumik gumowy, gdyż w wielu dziełach jego zastosowanie jest niezbędne. Koszt tych akcesoriów jest niewielki, a efekty które możemy uzyskać niezwykle interesujące i różnorodne.
↑ Do góry
