Specyfika gry na akordeonie

Akordeon ze względu na swoją budowę oraz oryginalne brzmienie należy do jednych z ciekawszych instrumentów muzycznych. Znajduje on zastosowanie niemal w każdym gatunku muzycznym poczynając od klasyki a kończąc na rozrywce i muzyce jazzowej. Doskonale sprawdza się jako samodzielny instrument solowy, ale równie dobrze może być instrumentem akompaniującym lub stanowić integralną częścią składową większego składu muzycznego.

Gra solowa na akordeonie

Akordeon możemy zaliczyć do nielicznej grupy instrumentów samowystarczalnych, czyli takich, które samodzielnie mogą ogarnąć np.: imprezę okolicznościową. Dla przykładu nie da rady np.: przez godzinę wysłuchiwać gry solowej nawet najwspanialszego trębacza, gdyż jest to instrument typowo zespołowy. W przypadku akordeonu bez problemu wysłuchamy godzinnego koncertu dobrego akordeonisty. Tutaj w jednym instrumencie mamy zarówno melodię graną prawą ręką jak i sekcję rytmiczną graną lewą ręką.

Akordeon jako instrument akompaniujący

Równie świetnie akordeon sprawdzi się jako instrument akompaniujący np.: wokaliście lub jako instrument towarzyszący stanowiący pewnego rodzaju tło i wypełnienie np.: dla skrzypiec. Przy tego rodzaju grze basy stanowią podkład muzyczny stanowiący taki trzon rytmiczno-harmoniczny, a prawa ręka dogrywa np.: drugi głos lub również pełni rolę akompaniatora harmonicznego.

Dlaczego akordeon jest tak ciekawym instrumentem?

Przede wszystkim jego różnorodność brzmieniowa jest bardzo ciekawa. Z instrumentów akustycznych z powodzeniem można go zaliczyć do liderów w grupie instrumentów z szeroką paletą brzmień. Jest to spowodowany tym, że akordeon składa się z kilku takich elementów, które równie dobrze mogłyby stanowić samodzielne instrumenty muzyczne. Mowa tu o głośnicach, które są najważniejszymi i najcenniejszymi elementami składowymi akordeonu. Każda z takich głośnic wyposażona jest w stroiki, które są odpowiednio zestrojone ze sobą w celu uzyskania pożądanego brzmienia. Głośnic takich w akordeonie może być po stronie melodycznej, czyli tam gdzie gramy prawą ręką np.: dwie, trzy, cztery czy pięć i nazywamy je potocznie chórami. Stąd też, przy zakupie akordeonu oprócz ilości basów często elementem decydującym o wyborze danego instrumentu jest właśnie ilość posiadanych chórów. Im więcej dany instrument posiada chórów, tym bogatszym brzmieniem dysponuje. Dzięki registrom sterujemy, do których chórów ma dotrzeć wtłoczone przez miech powietrze i pobudzić stroiki do brzmienia. W przypadku jak otworzymy dostęp powietrza do dwóch lub większej ilości chórów za jednorazowym naciśnięciem klawisza lub w przypadku akordeonu guzikowego guzika otrzymujemy podwójne, potrójne, bądź poczwórne brzmienie charakterystyczne tylko dla akordeonu. I taki efekt uzyskujemy przy naciśnięciu tylko jednego klawisza czy guzika, a w prawej ręce mamy pięć palców, więc można sobie wyobrazić jak ciekawie pełne brzmienie możemy uzyska
jak wykorzystamy całą piątkę palców jednocześnie.

Lewą ręką gramy natomiast po stronie basowej, która jest tak zbudowana, że wydobywające się dźwięki same w sobie stanowią akompaniament. Strona basowa jest tak skonstruowana, że basy w pierwszych dwóch rzędach stanowią basy pojedyncze, które możemy przyrównać np.: do roli gitary basowej w zespole muzycznym, natomiast kolejne rzędy stanowią basy akordowe tzn. że za przyciśnięciem jednego guzika zagrywa nam cały akord np.: durowy czy molowy i odnosząc to do zespołu muzycznego pełnią one rolę takiej sekcję rytmicznej np.: dęciaków. Dzięki takiemu rozwiązaniu akordeonu w pojedynkę może uzyskać efekt zbliżony do sekcji rytmicznej.

Akordeon jest instrumentem jedynym w swoim rodzaju a dzięki swojej budowie i brzmieniu ma niesamowity potencjał twórczy, który można wykorzystać w każdym gatunku muzycznym. Nauka na nim do najprostszych nie należy i zwłaszcza na początku może adepta przerażać strona basowa, po której musimy poruszać się poniekąd po omacku. Niemniej po przezwyciężeniu pierwszych trudności basy już nie stanowią większego problemu, a sama gra daje ogromną satysfakcję.