Zobacz Poradnik w sklepie Muzyczny.pl
Jest to technika od której najlepiej rozpoczynać naszą codzienną rozgrzewkę. Z tą techniką mamy do czynienia niemal na każdym kroku zasiadając do perkusji. Często nawet nieświadomi jesteśmy tego, że właśnie tę technikę zastosowaliśmy grając dany utwór. Dla tego zbędne wydaje się tłumaczenie jak wielką wartość ma ta technika dla perkusisty. Z tych ćwiczeń korzysta się przez cały czas, bez względu na gatunek wykonywanej muzyki. Niema znaczenie czy grasz jazz, rock czy disco-polo, ta technika wszędzie się przyda i zawsze znajdzie swoje uzasadnienie. Na niej możesz tworzyć solówki, przejścia i wypełnienia. Jest to po jedynkach i dwójkach kolejne najważniejsze ćwiczenie, które powinieneś przynajmniej przez kilka minut dziennie wykonać. Dzięki tej technice można konstruować wspaniałe kombinację łącząc je w dowolny sposób i tworząc wielotaktowe ciągi muzyczne.
Ćwiczenia te na początku wykonujemy na samym werblu a z czasem urozmaicamy je poprzez przenoszenie na pozostałe części zestawu. Każde ćwiczenie powinniśmy tak samo sprawnie wykonywać bez względu na to od której ręki je zaczynamy. Pamiętaj aby dla zachowania równego tempa używać podczas ćwiczeń metronomu.
To podstawowy przykład paradiddle, a ten znak nad nutą to akcent. Taką zaakcentowaną nutę musimy nieco mocniej zagrać od pozostałych. Dzięki akcentom przy ciągłym zapętlonym graniu powstaje charakterystyczny puls. Przy wykonywaniu ćwiczeń starajmy się pracować całym ciałem. Nie siedź sztywno jak za karę tylko wczuj się w ten puls, poczuj go i bujaj się razem z tym pulsem a zobaczysz, że ćwiczenie stanie się o wiele przyjemniejsze i łatwiejsze do wykonania. Ty i Twoja perkusja musicie zacząć tworzyć jedną całość.
Akcenty możemy rozkładać w różnych miejscach, co obrazuje kolejny zestaw ćwiczeń.
W pierwszym przykładzie akcent przypada na pierwszą nutę i grany jest prawą ręką oraz piątą nutę i grany jest lewą ręką. W drugim przykładzie akcentujemy drugą nutę lewą ręką i szóstą nutę prawą ręką. W trzecim przykładzie akcent kładziemy na trzecią i siódmą nutę, a w czwartym przykładzie na czwartą i ósmą. Jak widać akcenty w tych ćwiczeniach przesuwają nam się o jedną nutę do przodu.
Kolejnym urozmaiceniem jakie zastosujemy w naszych ćwiczeniach będzie wprowadzenie większej ilości akcentów.
W pierwszym przykładzie mamy zaakcentowaną 1, 4 i 7 nutę. W drugim akcent został położony na 1, 3, 6 i 8 nutę. Następnie na 1, 4, 5 i 8, a w ostatnim na 1, 6 w pierwszym takcie i 3, 8 w drugim takcie.
Kolejny etap naszych ćwiczeń, to połączenie paradiddle z grupą uderzeń pojedynczych.
Dotychczas nasze ćwiczenia były wykonywane na grupach czy to ósemkowych czy szesnastkowych składających się z czterech nut. Teraz rozbudujmy je do grupy sześcionutowej i wykonajmy to w metrum 6/8. W tym przykładzie pierwsze cztery nuty zagrywamy na przemian a 5 i 6 z uderzenia podwójnego.
Oczywiście układy rąk może być różny. Tym podstawowym od którego zaczęliśmy jest paradiddle PLPP LPLL, ale możemy ułożyć w ten sposób PPLP LLPL lub PLLP LPPL.
Oto przykłady tzw. stick control, gdzie mamy podane różne kombinacje rąk zaczynaj od podstawowych uderzeń pojedynczych i podwójnych poprzez potrójne i poczwórne.
Zbiegiem czasu jak nasze jedno i dwu taktowe ćwiczenia zaczną nam płynnie wychodzić możemy przystąpić do tworzenia całych ciągów.
Kolejny etap to przerzucanie naszych uderzeń na poszczególne kociołki zestawu.
Następnie warto uruchomić również nasze nogi i wykorzystać i bęben centralny oraz hi-hat.
Paradiddle należą do ćwiczeń z których korzysta się cały czas podczas swojej aktywności muzycznej, dlatego należą do jednych z najważniejszych. Wszystkie ćwiczenia możemy łączyć ze sobą, zamieniać ręce z nogami oraz rozbudowywać wedle potrzeby i własnej pomysłowości. Po opanowaniu podstawowych układów możemy zastosować różnego rodzaju ozdobniki tzw. flamy czyli przednutki.
Komentarze
Bardzo pomocna instrukcja szczególnie dla początkujących amatorów.
adamcab
