Zobacz Struny w sklepie Muzyczny.pl
Struny są podstawowym źródłem dźwięku w instrumentach smyczkowych.
Wprowadza się je w drgania poprzez pociągnięcia smyczki, drgania te następnie przenoszone są do pudła rezonansowego pełniącego rolę naturalnego wzmacniacza, i wybrzmiewają na zewnątrz. Odpowiednie dopasowanie strun ma bardzo istotne znaczenie dla dźwięku instrumentu. Nie bez powodu ich cena jest tak zróżnicowana. Należy zwrócić uwagę na materiał wykonania, jakość dźwięku jaki generują, czy trwałość. Warto jednak zauważyć, że każdy instrument na tych samych strunach może brzmieć inaczej. Nic nie pomoże w odpowiednim doborze strun tak jak doświadczenie i poznanie swojego instrumentu. Jest jednak parę wskazówek, do których warto się odnieść.
Długość strun musi być dostosowana do wielkości instrumentu. Dla dziecięcych modeli skrzypiec czy wiolonczel, należy kupować struny do tego przeznaczone – ¼ czy ½. Nie da się kupić strun na wyrost i dociągnąć na kołkach do odpowiedniego rozmiaru. Z kolei za krótkich strun nie uda się nastroić, a ich mocne naciągnięcie może doprowadzić do pęknięcia podstawka. Jeżeli zatem dziecko zmienia instrument na większy, zmienić należy też komplet strun.
Świeżość strun – to sprawa równie ważna. W zależności od intensywności ćwiczenia należy je wymieniać co około pół roku, w przypadku dzieci na pewno rzadziej. Warto zwrócić uwagę na to, czy struny intonują kwintami (na nastrojonym instrumencie spróbować zagrać flażolet na dwóch strunach jednocześnie). Jeśli nie, należy je wówczas wymieć. Dlaczego? Struny z czasem stają się fałszywe – nie można ich nastroić, nie kwintują, flażolety są zaniżone. Granie na takim sprzęcie może doprowadzić do popsucia intonacji muzyka, który przyzwyczai swoje palce do grania na fałszywych strunach. Najcieńszą strunę należy wymieniać nieco częściej, ponieważ szybciej się zgrywa. Aby przedłużyć ich żywotność, raz na jakiś czas należy przetrzeć struny szmatką delikatnie nasączoną spirytusem. Pamiętajmy, aby robić to z wielką ostrożnością – jakikolwiek kontakt instrumentu z alkoholem może odbarwić podstrunnicę i uszkodzić lakier. Warto również posmarować grafitem rowki wycięte w podstawku i prożku, aby nie narażać owijki na załamania i rozwinięcie.
Rodzaj strun – na rynku dostępne są struny przeróżnych producentów, wykonane z rozmaitych tworzyw, o innym stopniu miękkości. Wybierać możemy w zależności od tego jakie mamy preferencje i jakie struny „woli” nasz instrument. Spotkać się możemy ze strunami aluminiowymi, stalowymi, srebrnymi, pozłacanymi, nylonowymi (zdecydowanie bardziej miękkie) a nawet… jelitowymi! Jelitowy rdzeń struny spotkać możemy w akcesoriach do instrumentów barokowych. Jednak akcesoria te są wyjątkowo wrażliwe na warunki atmosferyczne i trzeba je stroić bardzo często. Są również mniej wytrzymałe, szybciej się zgrywają a nawet pękają. Jednak ich brzmienie najwierniej odwzorowuje historyczny dźwięk instrumentów barokowych.
Uniwersalnym i bardzo popularnym kompletem dla smyczkowych instrumentów współczesnych są np. Evah Pirazzi marki Pirastro. Lecz jeśli instrument jest dość twardy, lepiej uważać. Struny te generują dość duże napięcie na pudło rezonansowe. Dla takich instrumentów lepsze będą Dominant firmy Thomastik. Mają dość długi czas rozgrywania, ale kiedy już przebrnie się przez ten etap, są bardzo ciepłe i miłe w brzmieniu, a dodatkowo kosztują dużo mniej. Do gry solowej poleca się takie komplety jak Larsen Virtuoso lub Tzigane, Thomastik Vision Titanium Solo, Wondertone lub wiolonczelowe Larsen Cello Soloist. Ekonomicznym rozwiązaniem dla wiolonczelistów może być również wybór strun Presto Balance. Jeśli chodzi o grę kameralną lub orkiestrową szczerze polecić można D’addario helicore lub klasyczne larseny. Dla dodania blasku skrzypcom, możemy dobrać strunę E z innego kompletu – do najpopularniejszych należy indywidualna struna E no.1 lub Hill. Strun nie trzeba kupować całymi kompletami, po wypróbowaniu kilku wariantów możemy złożyć set idealny dla naszego instrumentu. Z reguły dwie dolne struny wybiera się z jednego kompletu aby zapewnić jednolitość barwową, a górne struny można dobierać osobno, w zależności od tego czy chcemy uzyskać jasną, ciemniejszą, czy wyważoną barwę. Takie przykładowe zestawy to np. GD – dominant, A – pirastro chromcore, E – Eudoxa. Rozwiązań jest nieskończenie wiele, więc z pewnością każdemu uda się skompletować idealny zestaw dla siebie.
↑ Do góry
