Renkus-Heinz, producent zestawów głośnikowych, na całym świecie kojarzony jest z profesjonalnym sprzętem nagłaśniającym. Jego siedziba znajduje się w Stanach Zjednoczonych, w miejscowości Foothill Ranch w stanie California. Renkus-Heinz pochwalić się może wieloma instalacjami w zakresie: sal audytoryjnych, obiektów transportu publicznego, obiektów sportowych, kościołów, sal koncertowych, oper, teatrów. Renkus-Heinz w swojej ofercie może się również pochwalić dużym wyborem sprzętu rentalowego.
Fabryka Renkus-Heinz założona została 1 kwietnia 1979 roku przez Harro K. Heinza oraz Algis Renkus (1937 1997). W 1975 Heinz został nagrodzony za patent .Eliminacja wzbudzeń systemu za pomocą filtrów typu notch., nad którym pracował jeszcze jako pracownik korporacji Rauland-Borg. Algis Renkus dołączył do nowej firmy dzięki swojemu ojcu (Jonas A. Renkus . ur. 1912), który pracował w firmie Altec dla weterana przemysłu Johna Kennetha Hilliarda. Starszy Renkus podążył za Hilliardem do Ling-Temco-Vought w 1960 r. oraz dołączył do jego firmy konsultingowej w 1970 r.
W 1966 r. Hilliard i Jonas Renkus wspólnie opublikowali artykuł w AES (Audio Engineering Society) zawierający szczegóły udoskonaleń w tubowym przetworniku wysoko częstotliwościowym uzyskane dzięki zastosowaniu poliamidu.
Jeszcze przed przyłączeniem do Renkus-Heinz pod koniec 1979r., Jonas Renkus w 1974r. pomógł założyć korporację Emilar. Emilar była fabryką produkującą elementy głośników, która korzystała z patentu Renkusa dotyczącego wysoce podatnych poliamidowych przetworników wysoko częstotliwościowych. W latach 1978-1979, Jonas Renkus pracował wspólnie z Gene Czerwiński w Cerwin-Vega nad dostarczeniem efektywnych przetworników wysokotonowych. Dla Renkus-Heinz, w 1980r., Jonas Renkus opatentował nową, trzywarstwową konstrukcję. W 1981r. dwóch Renkusów odeszło z firmy Renkus-Heinz by pomóc firmie Emilar, która miała wówczas duże problemy w utrzymaniu się na rynku. Harro Heinz pozostał prezesem firmy Renkus-Heinz.
Po przejściu do Emilar, Jonas i Algis Renkus, zaczęli używać opatentowanej trzywarstwowej konstrukcji, która należała do Renkus-Heinz. Harro Heinz pozwał ich do sądu, lecz podczas przesłuchania odstąpił od sprawy.
W 1989 syn Harro, Ralph D. Heinz, dołączył do Renkus-Heinz, aby pracować wspólnie z Donem B. Keele, Jr oraz Gene Patronis, w celu rozwoju jego wiedzy o elektroakustyce i projektowaniu głośników tubowych. Ostatecznie Ralph Heinez został starszym wice-prezesem R&D i w 1994 opatentował metodę kierunkowania zestawów głośnikowych pozwalającą uzyskać lepszą spójność fazową. W 1996 opatentował wielo-przetwornikowy głośnik tubowy, który promowany był, jako przetwornik .CoEntrant., przetwarzający jednocześnie pasmo średnich i wysokich częstotliwości w jednym głośniku tubowym.
