Flety poprzeczne w naszym sklepie muzycznym
Flet poprzeczny to instrument dęty drewniany, należący do grupy aerofonów wargowych. Instrument ten posiada skalę od C1 lub h małego ( w zależności od posiadanej stopki) do D4. Możliwe jest zagranie dźwięków ponad skalę - do F4, jednak ze względu na trudność wydobycia, dźwięki te rzadko występują w literaturze fletowej. Konstrukcja fletu poprzecznego przez stulecia ulegała wielu przemianom. Rewolucjonistą w tej kwestii był Theobald Boehm, który opracował podobną do współczesnej mechanikę fletu, a w roku 1847 skonstruował pierwszy flet z metalu. Do XX wieku produkowano jednak niemal wyłącznie drewniane flety. Flety współczesne wykonuje się głównie z metali takich jak nikiel, srebro, złoto, a nawet platyna.
Poszczególne metale nadają fletowi inną specyfikę brzmieniową. Dlatego spośród wielu modeli wyróżnia się zasadniczo:
• flety wykonane w całości z jednego rodzaju metalu.
• flety pokryte częściowo (tylko główka) lub w całości od zewnątrz i wewnątrz warstwą innego metalu (np. srebrne pozłacane).
• flety z główką z innego metalu niż korpus i stopka (np. srebrny ze złotą główką).
Jeszcze kilkanaście lat temu panowała opinia, według której grę na instrumencie dętym (w tym przypadku na flecie poprzecznym), można było rozpocząć dopiero około 10 roku życia. Wnioski te wyciągano opierając się na argumentach takich, jak rozwój uzębienia młodego instrumentalisty, jego postury, a przede wszystkim brak dostępności instrumentów na rynku, które byłyby dostosowane do osób chcących rozpocząć naukę wcześniej niż w wieku lat dziesięciu.
Ostatnimi czasy producenci instrumentów zwracają duża uwagę na młodych adeptów sztuki fletowej,szukając takich rozwiązań w projektowaniu instrumentów, aby dzieci mogły zacząć uczyć się gry już w wieku 5 – 6 lat. Tymi rozwiązaniami są np. skracanie fletu poprzez zaginanie jego główki, co nie wpływa w żaden sposób na strój, intonację czy brzmienie instrumentu a pomaga w jego utrzymaniu przez osoby posiadające ręce zbyt krótkie do standardowej długości fletu. Producenci upraszczają również aplikaturę instrumentu poprzez nie stosowanie klap trylowych, co z jednej strony powoduje flet nieco lżejszym, z drugiej zaś nie absorbuje uwagi młodego muzyka większą ilością klap, zwracając ją na podstawowe dźwięki.
W produkcji fletów poprzecznych dla młodych muzyków jak i profesjonalnych flecistów, prym wiedzie właściwie kilka firm. Są to między innymi: Yamaha, Trevor J. James, Altus, Burkart, Miyazawa, Sankyo, Pearl oraz Verne Q. Powell. Tak wiele jak modeli i firm produkujących flety, jest samych opinii o nich. Dlatego też zastanawiając się nad kupnem swojego własnego instrumentu, oprócz naszych własnych potrzeb i wyobrażeń, dobrze jest zasięgnąć języka u profesjonalnych muzyków. Dobór instrumentów w ich przypadku jest wynikiem długich prób przeprowadzonych z różnymi modelami oraz poszukiwań własnego brzmienia. Na pewno bardzo pomocne także będzie ich ogromne doświadczenie i znajomość marek produkujących instrumenty.
Podstawowe pojęcia
Rozpoczynając naukę gry na flecie, każdy młody muzyk powinien również zapoznać się z kilkoma bardzo ważnymi pojęciami związanymi ze światem fletowym. Oto one:
Korona - nakrętka na końcu główki fletu, zakrywająca korek i pomagająca utrzymać go w odpowiedniej pozycji.
Płytka ustnikowa - element główki fletu, do którego flecista przykłada usta.
Kominek - łączy płytkę ustnikową z resztą główki fletu.
Zamknięte klapy - klapy fletu w pełni zakryte.
Otwarte klapy - klapy fletu z otworami na środku, pozwalającymi na wykonywanie np. glissanda i chwytów alternatywnych, a także wymuszające prawidłową pozycję rąk.
„Pointed arms” — połączenie klap z resztą mechaniki za pomocą „ramion” wyciągniętych na środek klapy, stosowane w droższych modelach fletów.
„G w linii” - standardowa pozycja klapy G – w jednej linii z pozostałymi klapami.
Wysunięte G - klapa G jest wysunięta, przymocowana do instrumentu za pomocą odrębnej osi, co umożliwia wygodniejsze trzymanie instrumentu, zwłaszcza w przypadku posiadania małych dłoni.
E-mechanika - mechanika ułatwiająca wydobycie czystego, stabilnego E3, obecnie jest to standard w większości fletów.
"Gizmo" – jest tododatkowa, opcjonalna klapka na stopce h, zamykająca samą klapę h (bez c i cis), przez co nie może być wykorzystywana do grania dźwięku h. Używa sie jej do obniżania i łatwiejszego wydobycia dźwięku C4.
Podsumowanie
Możliwości techniczne fletu są niemal nieograniczone. Można osiągnąć na nim całą gamę różnych efektów sonorystycznych, bardzo wiele rodzajów dynamiki jak i artykulacji. Możliwe jest wykonywanie glissanda, choć o niewielkiej rozpiętości. Niski rejestr fletu (c1-g1), posiada ciemne brzmienie. Rejestr środkowy (a1-d3) posiada brzmienie łagodne i miękkie, natomiast w miarę postępu dźwięków w górę coraz jaśniejsze i bardziej przenikliwe. Rejestr wysoki (e3-b3) posiada brzmienie jasne, krystaliczne, dość ostre. Rejestr krańcowo wysoki (h3-d4) charakteryzuje brzmienie bardzo ostre i jaskrawe. Rodzaj dźwięku wydawanego przez flet jest bardzo emocjonalny, a jego ekspresję można podkreślić ładną wibracją, niezwykle pasującą do tego instrumentu i łatwą do wykonania.