Wzmacniacze i kolumny basowe

Wzmacniacze instrumentów basowych różnią się nieco pod względem budowy od reszty wzmacniaczy z powodu wyzwań związanych z reprodukcją najniższego pasma częstotliwości. Ma to wpływ zarówno na budowę głośników, kolumn głośnikowych, przedwzmacniacza oraz końcówki mocy. Kolumny basowe są zazwyczaj wyposażone w większe głośniki lub większą ich ilość. Same głośniki muszą być bardziej trwałe z uwagi na większą moc wyjściową basowych końcówek mocy.

Kolumny basowe są generalnie bardziej masywne w porównaniu do tych skierowanych do pozostałych instrumentów. Bardzo często znajdziemy w nich tak zwany bass-reflex dla zwiększenia efektywności przenoszenia najniższych dźwięków. Sekcja przedwzmacniacza posiada korektor z poszerzonym zakresem w najniższej części pasma, sięgający 40Hz lub mniej. Wzmacniacze basowe, a konkretnie końcówki mocy w nich zainstalowane, z uwagi na ich dużą moc, często wyposażone są w dodatkowe chłodzenie w postaci wentylatorów. Dodatkowo spotkamy w nich specjalny układ limitujący, który zapobiega przeciążeniu wzmacniacza oraz chroni głośniki przez uszkodzeniem.

Możemy wyróżnić różne typy konfiguracji zestawów wzmacniaczy basowych, w zależności od miejsca gry, stylu muzycznego oraz pożądanego brzmienia.

W przypadku grania prób, sesji nagraniowych lub koncertów w małych klubach, basiści używają zazwyczaj wzmacniaczy typu combo, które są połączeniem wzmacniacza oraz głośnika zamkniętych w jednej obudowie.

Jeżeli w grę wchodzą koncerty w dużych klubach, występy sceniczne lub gatunki muzyczne w których muzyk używa instrumentu o poszerzonym dolnym zakresie (np. metal), basiści wybierają najczęściej wzmacniacze o większej mocy (od 300 do 1000W) oraz oddzielnych kolumn w kilku odmianach. Oddzielne wzmacniacze zwane potocznie “głowami”, to zazwyczaj połączenie przedwzmacniacza oraz końcówki mocy zamkniętych w jednej obudowie. Niektórzy basiści używają oddzielnych przedwzmacniaczy oraz wzmacniaczy mocy w różnych konfiguracjach.

Lampy elektronowe były dominującym typem elektroniki stosowanej we wzmacniaczach basowych, które produkowano do wczesnych lat 70 XX wieku. Możemy je jednak nadal spotkać w konstrukcjach z najwyższej półki. Wielu basistów uważa, że wzmacniacze lampowe produkują cieplejsze oraz bardziej naturalne brzmienie od konstrukcji tranzystorowych, zwłaszcza gdy sygnał ulega przesterowaniu. Niestety lampy produkują o wiele więcej ciepła od tranzystorów, a mimo to niewielu producentów decyduje się na zastosowanie aktywnego układu chłodzenia (wentylatorów) w swoich wzmacniaczach lampowych. Co więcej, wysoka temperatura może mieć niekorzystny wpływ na żywotność lamp oraz powodować niespójności tonalne.

Na przełomie lat 60 i 70 XX wieku, wzmacniacze tranzystorowe zaczynały zdobywać coraz to większą popularność. Wpływ na to miały właściwości tranzystorów, które pozwalały budować tańsze, lżejsze oraz bardziej niezawodne konstrukcje niż wzmacniacze lampowe. W niektórych przypadkach mamy do czynienia z konstrukcjami hybrydowymi, gdzie przedwzmacniacz jest zazwyczaj lampowy, a końcówka mocy tranzystorowa. Wzrasta również liczba produktów wyposażonych w cyfrowe procesory sygnałowy, które pozwalają na emulację różnych typów wzmacniaczy, efektów a także kolumn basowych.