Syntezatory Yamaha serii Reface

W 2015 pojawiła się nowa seria syntezatorów marki Yamaha, modele Reface w wersjach CS, CP, DX i YC, które wpisują się modną tendencję powrotu do starych rozwiązań, i co szczęśliwe dla ewentualnych zainteresowanych, czynią to w dość oryginalny sposób. Postaramy się przybliżyć właściwości tych syntezatorów, różnice pomiędzy poszczególnymi modelami, oraz odpowiedzieć na pytanie, do jakich zastosowań nadają się poszczególne modele.

Reface DX
Zaczniemy wbrew kolejności alfabetycznej od Reface DX, albowiem ten model może słusznie budzić skojarzenia z syntezatorami DX z lat 80. XXw. które do dzisiaj są poszukiwane i cenione, a to za sprawą silnika syntezy FM (ang. Frequency Modulation). Jest to syntezator cyfrowy, jednak do generowania brzmień nie używa on próbek PCM, nie jest to także syntezator typu virtual-analog. Krótko mówiąc, nie jest to po prostu kolejny syntezator cyfrowy, ale urządzenie z naprawdę oryginalnym źródłem dźwięku. Najbardziej kojarzonym z tego typu syntezatorami dźwiękiem, jest ciepłe brzmienie elektrycznego pianina, często używane w muzyce filmowej i pop początku lat 80 i 90. DX potrafi jednak wytwarzać bardzo zróżnicowane brzmienia; oryginalne mocne leady, ciekawe pady, ostre basy i sporo psychodelicznych brzmień. W porównaniu do starego DX7 posiada 4 zamiast 6 operatorów FM oraz mniejszą polifonię 8 głosów. Jest za to bardzo prosty w obsłudze, podczas gdy pamiętający DX7 dobrze wiedzą, że ustawianie starego pierwowzoru było zajęciem żmudnym i frustrującym. W odróżnieniu od DX7, Reface DX posiada także zestaw efektów.

Reface DX, źródło: Muzyczny.pl

Reface CP
Model CP wyposażono w brzmienia vintageowych pianin elektrycznych z lat 60. i 70. , konkretniej RDI, RD II, Wurlitzera, Clavinet, CP 80 i zabawkowego pianina. Z tej perspektywy wadą może być jego niewielka klawiatura. Dobra jest za to jej mechanika, jakość brzmień i estetyka wykonania.

Reface CP, źródło: Muzyczny.pl

Reface CS
To virtual-analog z pięcioma ustawieniami oscylatora; Frequency Modulation, w którym suwak Texture określa stopień modulacji, a Mod strój modulacji drugiego oscylatora, Ring Modulation generujący dźwięk przez pomnożenie sygnałów dwóch oscylatorów, Oscillator Sync, Pulse (fale kwadratowe) oraz Multi SAW (fale piłokształtne zwielokrotnione). Sekcja LFO reguluje OSC, PITCH, FILTER i AMP. Do dyspozycji są także cztery efekty; Delay, Phaser, Chorus/Flanger i Distortion, które można stosować tylko osobno, oraz filtr z funkcjami CUTOFF i Resonance.

Reface CS, źródło: Muzyczny.pl

Reface YC
Ostatni model z serii został stworzony do symulowania brzmienia organów elektrycznych z lat 60. I 70. XX wieku, i wyposażony jest w charakterystyczne dla nich guziki i drawbary. Yamaha wyposażyła swój instrument w 5 brzmień:

- brzmienie amerykańskich organów z głośnikiem obrotowym (chodzi oczywiście o Hammonda z głośnikiem Lesliego)

- brytyjskie organy tranzystorowe

- włoskie organy tranzystorowe

- japońskie organy tranzystorowe

- brzmienie Yamahy YC-45D

Reface YC, źródło: Muzyczny.pl

od względem polifonii, organom Yamahy niczego nie brakuje- w ręce użytkownika oddano aż 128 głosów polifonii. Politowanie budzić może jedynie połączenie tej polifonii i brzmienia organowego z trójoktawową klawiaturą o zmniejszonych klawiszach. Jeżeli jednak weźmiemy pod uwagę, że stare organy elektroniczne często miały jedynie po 4 oktawy, a Reface’a można podłączyć do większej klawiatury MIDI, ten mankament jest do wybaczenia, zwłaszcza zważywszy na niską jak na instrument tego typu cenę. Niewielka klawiatura spokojnie wystarcza przy tym do stworzenia tła w wielu vintageowych gatunkach i niewielkich (pod względem skali) solówek, zatem mały rozmiar i waga stają się zaletą- taki dodatkowy instrument łatwo zabrać na koncert.

Podsumowanie
Seria Reface to wyspecjalizowane, kompaktowe instrumenty, proste w użyciu i estetycznie wykonane. Ich niewielkie klawiatury wyposażono w dobrą mechanikę FS z Motifa XF, a ograniczenia związane ze skalą, rekompensują mobilnością i połączeniem bardzo dobrego brzmienia z dość niską ceną. Wielkim plusem każdego z tych instrumentów jest wbudowany system głośników- rzecz rzadko spotykana- oraz możliwość pracy na bateriach do 5 godzin, można więc taki sprzęt zabrać ze sobą praktycznie wszędzie i w wolnej chwili pograć. Każdy z tych instrumentów może być też interesującym sprzętowym źródłem dźwięku, uzupełnieniem zestawu klawiszy, a przy okazji dobrą klawiaturą sterującą. Jeżeli natomiast ktoś szuka niedrogiego, dobrego syntezatora, to szczególnie warty polecenia jest virtual-analog CS, lub DX z unikalną syntezą FM (na dzień dzisiejszy poza Yamahą ten typ syntezy można znaleźć tylko w niektórych Korgach). Ten ostatni DX, powinien szczególnie przypaść do gustu miłośnikom starej Yamahy DX7. Reasumując instrumenty te możemy polecić osobom które:

-chcą kupić pierwszy, niedrogi i łatwy w obsłudze syntezator
-poszukują instrumentu który można wszędzie ze sobą zabrać i pograć
-muzykom którzy poszukują dodatkowego, dającego się szybko ustawić instrumentu, do wykonań na żywo
-miłośnikom Yamahy DX7 którzy mają dość uciążliwego programowania starego DXa albo szukają nowego sprzętu