Kable estradowe – rodzaje, zastosowanie, samodzielne tworzenie.
Prędzej czy później zauważymy, że do naszego nowego sprzętu potrzebujemy dodatkowe, nowe kable. W zasadzie sprawa jest prosta, identyfikujemy wtyk i szukamy odpowiedniego przewodu. A co w przypadku jeśli potrzebujemy stworzyć kabel o nietypowej długości z wtykami przystosowanymi tylko i wyłącznie pod nasze urządzenie? Zanim się do tego zabierzemy, warto wiedzieć kilka rzeczy.
Rodzaje kabli
Obecnie mamy całkiem spory wybór, jednak nie każdy kabel spełni określone zadanie. Pracując ze sprzętem estradowym czy też muzycznym, na pewno nie raz spotkasz się z wieloma rodzajami. Poniżej krótki opis tych najczęściej używanych:
Instrumentalne
Lub też często nazywane gitarowymi. Pod grubą izolacją znajduje się pojedyncza żyła z dodatkowym „ekranem” zabezpieczającym. Ekran jest dodatkowo oddzielony materiałem nieprzewodzącym od wewnętrznej części. Główną żyłę potocznie można nazwać „plusem” a ekran „masą” i tak też łączymy je z wtykiem. Najpopularniejsze zastosowanie:
•Sygnałowe (jeśli potrzebujemy przewodu „mono”)
•Instrumenty muzyczne
DMX
Kabel konstrukcyjnie jest bardzo podobny do instrumentalnego, lecz ma dodatkowo jedną żyłę wewnątrz. Charakteryzuje je określona impedancja: 110 ohm. W tym przypadku zastosowanie jest bardzo wąskie, służą one do transmisji sygnału w sprzęcie oświetleniowym, najczęściej z wtykami typu XLR. Wewnątrz wtyku piny są odpowiednio ponumerowane, zazwyczaj:
•Pin 1 – masa (ekran)
•Pin 2 – minus
•Pin 3 – plus
Pin 2 i 3 możemy stosować zamiennie. Zastosowanie:
•Łączenie sprzętu oświetleniowego ze sobą – „parowanie” (master – slave), łączenie ze sterownikiem
Głośnikowe
Jak sama nazwa wskazuje, stosowane są między kolumną głośnikową a wzmacniaczem/końcówką mocy. Kabel składa się z dwóch żył, plusa (zwykle kolorowy, lub z czerwonym paskiem) i minusa (zwykle czarny lub z czarnym paskiem). Tworząc przewód głośnikowy, najważniejsze jest jego poprawne połączenie, tak by nie zamienić miejscami biegunów. Grubość dobieramy w zależności od mocy naszego sprzętu.
Koncentryczne
Zwykle spotykamy dwa rodzaje, różniące się impedancją: 50 lub 75 ohm. Konstrukcyjnie niemal identycznie jak w przypadku kabla instrumentalnego, aczkolwiek wewnętrzna żyła jest z drutu a nie linki. Bardzo ważne jest to by dobrać odpowiednią impedancje. Wewnętrzna żyła transmituje sygnał, ekran odpowiada za „masę”. Zastosowanie:
•Transmisje analogowe i cyfrowe sygnałów o wysokich częstotliwościach (antenowe itp.)
Mikrofonowe
Wizualnie identycznie jak w przypadku kabli DMX i tak samo łączymy piny. Posiada inną impedancje w stosunku do przyrównanego odpowiednika, stąd też często nie można stosować ich zamiennie. Zastosowanie:
•Transmisja sygnałów audio (stereo)
Multicore
Przeznaczony do użytku na scenie. Jeżeli potrzebujemy kabla o dużej ilości żył, to trafiliśmy w dziesiątkę. Często posiada 12, 24, 32 a nawet więcej par kabli. Ilość dobieramy według potrzeb i zastosowań.
Samodzielne tworzenie
Wyżej w przykładach, zostały opisane wskazówki dotyczące łączenia kabli z wtykami. W przypadku tworzenia głośnikowych czy koncentrycznych, nie są nam potrzebne żadne dodatkowe urządzenia. Jeśli chodzi o instrumentalne, dmx czy mikrofonowe, potrzebna jest lutownica z wprawioną ręką.
W przypadku gdy nie miałeś jej nigdy w dłoni, warto poczytać o prawidłowych zasadach lutowania lub poprosić o pomoc znajomego. Kiepskie, niedbale wykonane luty mogą przyczynić się do szybkiej usterki naszego kabla.
Podsumowanie
Tworząc samodzielnie kable pamiętaj o zwróceniu uwagi na ich parametry. Uniknięcie pomyłek w doborze oraz łączeniu z wtykami zapewni bezproblemową pracę twojego sprzętu.